Historia powstania Przyczółka

Tłumaczenie z podręcznika: Parlainth the Forgotten City

Poniżej prezentuję wam tłumaczenie fragmentu podręcznika źródłowego, który opisuje Parlainth i jego przyległości. W tłumaczeniu pomagali mi ludzie z Earthdawn.pl, a korekty i redakcji dokonał Gerion.
Habib

* * *

Każdy rozsądny badacz planujący podróż do ruin Parlainth, powinien wpierw odwiedzić Przyczółek, małą osadę położoną w kącie ruin miasta. Przyczółek oferuje niezbędne dobra i usługi, a także niezbędne informacje o Zapomnianym Mieście.
Poniższy tekst opisuje Przyczółek, jego ważnych mieszkańców, miejsca, organizacje i rozważa wpływy różnych frakcji politycznych. Mimo, że w tym rozdziale ułożyliśmy informacje tak, by ułatwić pracę mistrzowi gry, powinien on zauważyć, że taki układ rozdziela wiadomości na dany temat w kilka miejsc. Na przykład informacje o Torgaku pojawiają się w części: Ważne miejsca, Znaczące postacie i Organizacje.

HISTORIA I ROZWÓJ

Miasto Przyczółek, założone w 1485 TH przez sławnego poszukiwacza przygód, trolla Torgaka, położone jest w części Parlainth znanej jako Mała Dzielnica1. Torgak wraz z towarzyszącymi mu trollami i orkami oczyścił Przyczółek zarówno z wrogich stworów, jak i cennych skarbów. Odbudował także częściowo ten odcinek ruin, aby służył jemu i innym poszukiwaczom przygód jako baza wypadowa do badania Parlainth. Założyciele Przyczółka naprawili część stojących budynków, a także zbudowali nowe na fundamentach ruin zbytnio zniszczonych. Wśród pierwszych i największych spośród odnowionych budynków znajdują się Sklepik Torgaka oraz zajazd Niespokojny Troll.

Od momentu założenia, miasteczko rozrastało się poza ruiny Parlainth. Większość jego stałych mieszkańców żyje w nowszej części, w skromnych kamiennych i drewnianych budynkach (zobacz Układ Przyczółka, dalej w tym tekście). Torgak wraz z innymi ponownie ułożył bruk na fragmencie roztrzaskanej Południowo-wschodniej Alei, która przecina Przyczółek na dwie części. Usunął też brzydkie resztki rozbitych rzeźb, stojących wzdłuż ścian alei. Dzikie pnącza zbyt szybko wkraczała do nowego miasta. Torgak wynajął więc byłych poszukiwaczy przygód, zbyt starych i poturbowanych, by ryzykować życie dla łupów, aby pracowali u niego jako ogrodnicy. Ktoś musiał się zająć przycinaniem pnączy, ale Torgak postanowił płacić im za to minimalną stawkę.

Bohaterowie graczy mogą odkryć, że właśnie ci ogrodnicy mogą podzielić się dokładnymi informacjami i mądrymi poradami. Badacze, którzy chcą dowiedzieć się o trudnościach przygód w Parlainth, dobrze uczynią rozmawiając z tymi niskoopłacanymi Dawcami Imion.

ROZBUDOWA PRZYCZÓŁKA

Po tym jak Torgak i jego kompani oczyścili południowo wschodni narożnik ruin, wybudowali tam swoje domy i rozpoczęli prowadzić interesy. Zbudowali także domy dla pierwszych przybyszów, których spodziewali się w nowej osadzie. Ten obszar, zamieszkany w pierwszej kolejności, znany teraz jako Pierwszy Sektor (First Section), obejmuje spośród znaczących miejsc – Sklepik Torgaka, zajazd Niespokojny Troll, Mapę na Murze (Map Wall) oraz Kantor Wiedzy Vardeghula (Vardeghul’s Lore Exchange). Ta część Przyczółka zajmuje w przybliżeniu jedną trzecią osady.

Kolejną, wkrótce wybudowaną częścią miasta była tak zwane Stare Sąsiedztwo (choć powstało zaledwie dziesięć lat temu). Jego mieszkańcy, wywodzący się z pionierów Przyczółka, nazwali tak Stare Sąsiedztwo dla odróżnienia od reszty osady. Podobnie jak Pierwszy Sektor, Stare Sąsiedztwo zajmuje trzecią część powierzchni miasta. Jako, że zbudowano je w czasie poprzedzającym najszybszy okres rozwoju Przyczółka, Stare Sąsiedztwo może się pochwalić kilkoma ważnymi punktami robienia interesów. Gdy mieszkańcy Starego Sąsiedztwa zapragnęli rozpocząć własną działalność, Torgak zlekceważył nowicjuszy nie wierząc w ich poważną konkurencję. Pozwolił więc otworzyć kramy i usługi bez żadnych ograniczeń. Od tego czasu nauczył się jednak doceniać konkurencję na rynku i zaczął żałować swojej wspaniałomyślności. Aby wyrównać rachunek, Torgak podniósł znacząco podatki w Starym Sąsiedztwie. Przyciągnął tym samym większą ilości klientów , a wędrownym handlarzom oferuje ceny lepsze niż ktokolwiek inny w mieście.

Ostatnia, trzecia część miasta nie ma oficjalnej nazwy. W większości są tu ulokowane domy mieszkańców, kilka karczm i straganów kupieckich, które zaopatrują raczej tutejszych niż poszukiwaczy przygód zmierzających do Parlainth. Wśród godnych uwagi mieszkańców znajduje się Pagmor Złote Gardło, który organizuje zakłady w wojnach kukieł2 stale prowadzonych wewnątrz Strefy Wojny.

PRZYCZÓŁEK DZISIAJ

Torgak i jego zastępcy stanowczo, ale i łaskawą kontrolują miasto. Poszukiwacze przygód, którzy zachowują się spokojnie, powinni czuć się tu bezpiecznie jak u siebie w domu.
W Przyczółku żyje około 1000 osób, ale niewielu z nich mieszka tutaj dłużej niż kilka lat. Niektórzy bogacą się i wynoszą stąd byle dalej, by wydać ciężko zdobyte srebro i złoto. Większość jednak nie znajduje nic wartościowego w Parlainth i ostatecznie wyprowadza się. Znaczna ilość Dawców Imion ginie pośród ruin. Torgak nakazał palić zwłoki z dwóch powodów. Pierwszy jest taki, że Przyczółek nie posiada miejsca, gdzie można by chować zmarłych. Drugi powód to fakt, że kremacja zapobiega przemianie zabitych poszukiwaczy przygód w niebezpieczne żywotrupy.

Ekonomicznym źródłem utrzymania miasta jest pozyskiwanie łupów z ruin. Przyczółek zamieszkują głównie poszukiwacze skarbów i obsługujący ich dawcy imion. Wartość magicznych artefaktów i informacji zdobytych w ruinach sprawia, że Przyczółek przyciąga nadmierną ilość złodziei i agentów działających w imieniu różnych frakcji politycznych Barsawii. Obok siebie żyją throalscy agenci, therańscy szpiedzy, czy elfy z Krwawej Puszczy. Takie współżycie jest możliwe wyłącznie w Przyczółku. Poszukiwacze przygód mogą spotkać innych, sobie podobnych. Mogą spotkać też kupców zatroskanych opróżnieniem ich sakiewek z ciężko zdobytych monet.

Mądry złodziej powiedział kiedyś, że łatwiej zdobyć skarb w Przyczółku niż w Parlainth. Na pewno wiele grup poszukiwaczy przygód ryzykowało wszystkim, by zdobyć jakąś niezwykłą rzecz w ruinach, tylko po to, aby inna grupa odebrała im ją w mieście. Wielu kupców trzyma swoje fortuny dobrze strzeżone i ukryte. Jakikolwiek skarb znaleziony w ruinach musi odczekać w Przyczółku na transport do innego miejsca. Sprytny poszukiwacz przygód może wówczas opróżnić skrytkę ze skarbem. Torgak unieszkodliwił wszystkie pułapki w Przyczółku i zamknął przejścia do Południowych i Wschodnich Katakumb, których korytarze biegną pod częścią miasta. Mistrz gry może rozważyć poniższe opcje i uznać, która z nich jest prawdziwa.

Opcja 1
Torgak zostawił pojedyncze wejścia do każdego kompleksu podziemnych katakumb jako źródło potencjalnego zysku. Wejście do Wschodnich Katakumb znajduje się w piwnicach Sklepiku Torgaka. Badacze mogą wejść do Południowych Katakumb przez strzeżone schody, które Torgak wybudował w połowie Południowo-zachodniej Alei. Torgak pobiera opłatę równą 1 sztuce srebra od każdego, kto chce wejść do Wschodnich Katakumb. Poszukiwacze przygód muszą zgodzić się na piśmie, zapłacić odszkodowanie równe 100 sztuk srebra każdemu strażnikowi, który będzie zmuszony do walki ze stworami ścigającymi odkrywców do wejścia. Jest to niewątpliwie dogodny sposób dotarcia do katakumb, ale najbliższe, podziemne tunele już dawno zostały przeszukane i wyczyszczone z wartościowych przedmiotów. Wygłodniałe stwory czasami zbierają się w pobliżu tych wejść, pewne, że w końcu pojawi się zdobycz.

Opcja 2
Torgak zablokował wszystkie przejścia. Jest przekonany, że pozostając otwarte stanowią zbyt duże niebezpieczeństwo dla miasta. Ostatnio kultyści Szalonej Pasji Vestriala odnaleźli nowe przejście do katakumb w piwnicy bliżej nieokreślonego domu w Przyczółku, pochodzącego z czasów Parlainth. Za pośrednictwem tego przejścia, przemycają stwory z ruin do Przyczółka, by wywołać zamieszanie. Zazwyczaj robią to w celu odwrócenia uwagi od ich zawiłych, choć daremnych intryg.

Badacze
Wielu z badaczy Parlainth odrzuciło żywot w zwykłej społeczności i zarabianie na życie ciężką pracą. Chcą się szybko wzbogacić, nie powstrzymuje ich nawet ryzyko nagłej i bolesnej śmierci. Jest to wręcz jeden z uroków Zapomnianego Miasta. Nawet jeśli inni postrzegają ich jako brudnych, chciwych, niebezpiecznych, lekkomyślnych i głupich, badacze widzą samych siebie jako bohaterów. Większość z nich ginie zanim wzbogaci się na ruinach Parlainth, ale prawdziwy poszukiwacz przygód wierzy do końca, że śmierć przytrafia się wyłącznie innym badaczom.

Do Parlainth przybywają też tacy, co szukają potężnych, magicznych urządzeń w imieniu różnych, politycznych frakcji. Począwszy od Królestwa Throalu i Imperium Therańskiego a skończywszy na Strażnikach Krwi. Pozostali, tacy jak pobożni zwolennicy Pasji lub na wpół szaleni członkowie Ponurego Legionu, badają ruiny z osobistych pobudek. Członkowie obu tych grup uważają się za lepszych, od poszukiwaczy przygód żądnych jedynie wzbogacenia. Zwą ich kpiąco „ruinowymi łazęgami”. Mówiąc szczerze, poza odmiennym zachowaniem, niewiele odróżnia jednych od drugich.

UKŁAD PRZYCZÓŁKA

Tylko jedna trzecia Przyczółka, zajęta pierwotnie przez Torgaka i jego kompanów, leży na terenie Parlainth. Torgak i jego przyjaciele, krótko po tym, jak się tu sprowadzili zbudowali mur dookoła tej strefy, aby chronić się przed grasującymi stworami i Horrorami Wrota znajdują się tam, gdzie Południowo-zachodnia Aleja przecina mur. Wrota te pozostają zamknięte za wyjątkiem chwil, gdy badacze wchodzących do lub wychodzących z ruin. Torgak rozmieścił kilku strażników w pobliżu muru, by zajmowali się stworami próbującymi niekiedy wedrzeć się do Przyczółka przez bramę. Wszyscy poszukiwacze przygód wchodzący do ruin muszą zgodzić się na piśmie, zapłacić odszkodowanie równe 100 sztukom srebra każdemu strażnikowi, który będzie zmuszony do walki ze ścigającymi ich stworami.

Nowo przybyli osadnicy zabudowali pozostałe obszary Przyczółka, leżące poza murami, które pierwotnie otaczały Parlainth. Wiele budynków w Starym Sąsiedztwie stoi wspartych o nietknięte części muru. Znaczna część pierwotnych fortyfikacji Parlainth graniczących w tym narożniku z Małą Dzielnicą, została zrównana z ziemią., by nie rozdzielać nowszych części Przyczółka od starszych zabudowań. Większość domów w Przyczółku wykonana jest z kamienia, tylko nieliczne zbudowane są z drewna.

1. Smalls –Mała Dzielnica
Jest to jedna z dzielnic Parlainth. Swoją nazwę zawdzięcza temu, że budynki są tutaj mniejsze niż gdziekolwiek indziej na terenie miasta, a nie jak mylnie można pojąć, że jest mała.

2. Falsemen – Kukły
Kukły, według zaklęcia z 12. kręgu z MSB ze str. 38, które zowie się Stworzenie Kukieł.

Kukły są służącymi ożywionymi z różnych martwych substancji przez potężnych therańskich magów. Początkowo stworzeni byli do przeprowadzania zadań zbyt delikatnych dla niewolników. Kukły stały się w końcu symbolem statusu w Parlainth. Kilku magów postawiło sobie bogate kupieckie domy wykorzystując tylko dochody z produkcji kukieł. Popyt na nie wyjaśnia szeroki wybór materiałów z których mogli zostać ukształtowani. Ogólnie rzecz biorąc kukły cierpią na brak niezależnej świadomości. Natomiast reagują bezmyślnie na rozkazy wydawane im przez magicznie połączonych z nimi ludzi. Postać, która zażyczy sobie wydać rozkazy kukle, musi najpierw utkać wątek o Poziomie Trudności równym Obronie Magicznej kukły. Ponieważ kukła posiada ograniczoną pojemność rozumienia instrukcji, postać która dostroiła się do kukły musi wykonać Test Charyzmy, by wydać rozkaz o Poziomie Trudności równemu złożoności rozkazu. Im prostszy rozkaz, tym niższy Poziom Trudności. Poniższe przykłady rozkazów pokazują na jakiej zasadzie to działa.

Łatwy (Poziom Trudności 5): „Nie pozwól nikomu wejść do tego pokoju.”
Przeciętny (Poziom Trudności 9): „Nie pozwól nikomu, oprócz mnie, wejść do tego pokoju.”
Ciężki (Poziom Trudności 15): „Nie pozwól nikomu wejść do tego pokoju, chyba że będzie posiadał broszkę taką samą jaką ja mam.”
Bardzo Ciężki (Poziom Trudności 21): „Nie pozwól nikomu wejść do tego pokoju, chyba że będzie posiadał broszkę taką samą jaką ja mam. Orki nie mogą wejść do pokoju, nawet jeśli mają broszkę.”
Heroiczny (Poziom Trudności 21): „Nie pozwól nikomu wejść do tego pokoju, kto wygląda na niegodnego zaufania lub ma wrogie intencje.”

Rodzaje kukieł: słomiane (strawmen), woskowe (waxmen), kamienne (stonemen) i stalowe (steelmen).